Ağrı’nın karlı dağların arkasında okul öncesi öğretmenliği yapan Şeyma Durmuş (26), bir öğrencisinin “Öğretmenim kar erise de, ağacın altında kitap okusak” demesi üzerine harekete geçti. Evvel gerçek bir portakal ağacı yetiştirmek istedi lakin köyün -30’ları gören hava kaideleri buna müsaade vermedi. Daha sonra “Hayal ettikten sonra neden olmasın?” diyen Durmuş, Cumaçay İlkokulu’ndaki sınıfa metal teller ve alçıyla yaprakları tavana kadar uzanan bir ağaç dikti. Sınıfa bahar getiren ağacın ismi ise ünlü romandan esinlenerek Şeker Portakalı oldu.
HER OKULA BİR AĞAÇ
Hayatı boyunca bir çivi dahi çakmamış olan Durmuş, öğrencileri için adeta marangoz oldu. Başlangıçta yanlışsız gereçleri seçmekte zorlansa da deneye yanıla bir ağaç inşa etmeyi başardı. Artık işin ustası olan Durmuş, birkaç ay evvel misyona başladığı, yeniden Ağrı’da bulunan Mehmet Şerafettin Yaltıkaya İlkokulu’nda da bir limon ağaç yaptı. Misyona devam ettiği sürece gittiği her okula ağaçlı bir okuma köşe yapmak isteyen Durmuş, “Çocukluğum ağacın altında kitap okuyarak geçti, tabiatla iç içe büyüdüm. Öğrencilerimin bunu çok istediği halde yapamaması beni derinden etkiledi. Hayatım boyunca bir çivi dahi çakmış değildim, yüksekten de korkarım. Aldım elime çekiç ve fırçaları, çıktım merdivene. Ağrı üzere iklimin soğuk olduğu yerlerde çalışmaya devam ettiğim sürece kendime verdiğim bir kelam var; gittiğim her okulda bir ağaç kazandıracağım” diyerek bu çalışmayı büyük bir proje haline getirmek istediğini belirtiyor.
ÇOK OKUDUM, ARTIK YAZMAK İSTİYORUM
Durmuş, çocuklara kitap sevgisini aşılamak için rol model olma idaresi seçmiş. Sınıfa girip “Haydi çocuklar bugün kitap okuyoruz” demek yerine teneffüslerde kitap okuyarak çocukların ilgisi çekmiş. Okumayı gözlemleyerek seven öğrenciler artık, oyun oynayabilecekleri hür vakitlerde bile kitap okuyor. Hatta Durmuş’un öğrencilerinden kimileri okumakla yetinmiyor. “Öğretmenim ben çok okudum, artık yazmak istiyorum” diyerek müellif olmanın hayalini kuruyorlar.
7’DEN 70’E KİTAP SEVGİSİ
Şeyma Öğretmen’in ağacı, sırf çocuklara değil köydeki yaşlı bayanlara da kitap sevgisi aşılıyor. Durmuş, başından geçen bir hadiseyi şöyle anlatıyor:
“Sınıfın paklığını yapan 50 yaşlarında vazifeli, bir gün çekinerek yanıma geldi. ‘Hocam, ben her gün paklığı bitirdikten sonra, ağacın altına oturup kitap okuyorum. Kızdın mı?’ dedi. Ağaçtan mahalledeki öteki bayanlara da bahsetmiş. Onlar da çok merak etmiş. Pandemi biter bitmez mahalledeki tüm bayanları okulda ağırlayıp onlarla kitap okuma saati yapmak istiyorum”
OKUL HAYATIN KENDİSİ
Okulun hayatın problemlerine tahlil üreten bir yer olması gerektiğini düşünen Durmuş, 3yıldır öğretmenlik yapıyor ve misyona başladığı birinci günden beri farklı projeler hayata geçiriyor. “Projeye gereksinim duyulmasının sebebi, bir eksiklik olması. Ben gittiğim okulda bir gözlemciydim” diyen Durmuş, öteki projelerini şöyle özetliyor:
“İlk gördüğüm sorun, kız çocukları ve babalar ortasındaki irtibat kopukluğuydu. Bu yüzden babaların hislerini rahat söz edebilmesi için 2018 yılında ‘Baba Bağrı’ projesini başlattım. Proje kapsamında babaların kızlarıyla birlikte yapabileceği etkinlikler ürettim. Babalar sınıfa geldiler, kızlarına kitap okudular, masal anlattılar, sobanın üstünde çorba pişirdiler, onların saçlarını taradılar… Çocuklarına sarılmanın ayıp olduğunu düşünen bir baba topluluk önünde kızına sarıldı. Daha sonra köyden gelen, üretime kıymet bir ailenin çocuğu olarak Ağrı’da üretimle ilgili bir şey yapılmadığını gördüm. Okulu; üreten, hayatın içinde yer alan bir yere dönüştürmek için 2019 yılında ‘Yaşayan Okul’ projesini başlattım. Bu projenin gayesi, bölgede yok denecek kadar az olan ziraî faaliyetleri artırmaktı. Öğrenci ve velilerle tarım yapmaya başladık, artık köyde çabucak her hane kendi meyve sebzesini üretiyor. Son vakitlerde bölge halkını ekonomik taraftan kalkındırmayı hedefleyen ‘Lavanta Bahçesi’ projesi üzerinde çalışıyorum. Ağrı’da lavanta yetişip yetişemeyeceğini öğrenmek için Tarım Vilayet Müdürlüğü’nden mühendislere danıştım ve lavantanın soğuk iklimlerde de yetişebildiğini öğrendim. Proje kapsamında evvel okulun bahçesine ekmeyi denenecek, bitki ahenk sağlarsa Ağrı genelinde lavanta bahçeleri kurulacak. Lavanta, bilhassa kozmetik dalında çok kullanılan bir bitki, şayet başarırsak buradaki insanlara yeni bir iş alanı açılacak böylelikle göç azalacak.”
Hürriyet