Prof. Mete Düren endokrin, tiroid, paratiroid bahislerinde çalışan bir cerrah. Eşi Rahşan Düren de psikiyatrist. Tabiat ve deniz aşığı Düren çifti, yıllarca tekneleriyle ziyaret ettikleri Göcek’teki bakir Hamam Koyu’nda hayallerini gerçekleştirdiler. Likya Yolu üzerinde yer alan koyda tabiatla iç içe bir ömür alanı kurdular. Koya güneş gücü getirdiler, yol yaptılar, teknelerin uğrak yeri oldular.
Cerrah Prof. Dr. Mete Düren ve Psikiyatr Dr. Rahşan Düren; “Hastalarla geçiyor birçok vaktimiz, Adaia sayesinde arılarla, oklu kirpilerle de yaşamayı öğrendik” diyorlar.
Tabiat, deniz ve tekne tutkunuz nasıl başladı?
M.D: Mesleksel açıdan çok ağır bir iş hayatına sahibiz. Yıllar uzunluğu seyahatler yaptığımız vakitlerde Göcek Körfezi’nde sık sık ziyaret ettiğimiz duraklardan biri de Hamam Koyu’ydu. Burası, sahip olduğu tabiat ve tarihi Likya Yolu üzerinde yer alması prestijiyle bilhassa tabiat içinde hayat ya da trekking üzere sporlar için çok ülkü bir atmosfere sahip. Hamam Koyu’nda o devir bulunan işletmenin sahibi olan yörüklerin, işletmeyi devretme talepleri ve burada bir yer sahibi olma fikri, bizi çok heyecanlandırdı. Burayı milletlerarası bir hale getirme ön kaidesi ile bu yatırımı yapma kararı aldık.
Doğasıyla tarihiyle korunması gereken bir alan…
M.D: Muğla Valiliği’nin ve hasebiyle Tarım ve Orman Bakanlığı’nın kiracısıyız. Göcek Körfezi, tabiatı ve deniz faunası ile dünyanın sayılı yerlerinden biri. Hamam Koyu da, Göcek Körfezi’nde yolu olmayan ve sadece teknelerle ulaşılabilen nadide bir yer. Bu bölge, yüklü olarak zeytinlik ve keçiboynuzu ağaçlarından oluşuyor. Ormanlık vasfını kaybetmiş bir alan olmasına rağmen bölgenin yükseklerinde çam ormanları başlıyor. Deniz faunasının korunması gerekliliği, orman yangınları, denizlerdeki çöp ve atık sıkıntıları dikkatimizi çekti. Bu mevzularda çalışma yapmak maksadıyla Dalaman Kültür, Sanat ve Tabiat Derneği’ni (DAKSADER) kurduk, Hamam Koyu’nu pilot bölge duyuru ettik.
YABANCI KONUKLAR
Pandemi yabancı bayraklı teknelerin gelişlerini çok olumsuz etkilemiş olmalı…
M.D: Maalesef. Yabancı tekneler yahut Türkiye’den tekne kiralayan yabancılar bu yıla kadar gelen konukların üçte birini oluştururdu. Son haftalarda Lübnan, Rus ve Ukrayna’dan konuklar tekne kiralayarak buraya gelmeye başladılar. Havalar iyi gitgide bu durum kasım ortasına kadar devam ediyor. Yurtdışında bugüne kadar çok sayıda yelkenci blogları yahut web sayfalarında Adaia Göcek fotoğrafları ve övgü dolu sözlerle yer aldı. Birçoğu, denizci arkadaşlarından duyarak geldi. Lübnanlılar ise daha farklı, onlar buraya birbirlerinden duyarak ve hatta birinci gelen ailenin ismini de vererek geliyorlar. Eğlenmeyi seven, hoş yemek yemeyi seven beşerler. Pandemi periyodunda ayda 5 bin konuk ağırladık. Kış aylarında da açık olacağız. Yatırıma karar verdiğimiz gün ile bugün ortasında vizyon açısından bir değişikliğimiz yok. Adaia Göcek’in ideolojisinin bir restorandan fazla daha çok yemek servisi olan bir kültür-sanat merkezi ve bir ömür alanı olarak bilinmesi diyebiliriz. Aslında bu istikamette aktiviteler içeren bir program oluşturma gayretindeyiz, bu mevzuda da geçmiş yıllara baktığımızda önemli bir yol aldığımızı görüyoruz.
10 BİN BİTKİ DİKTİK
Koyda neler değişti?
R.D: Doğayı da çok seviyoruz. Hamam Koyu çok özel bir yer. Kıyıda biyoçeşitliliği arttırmak maksadıyla 10 bin adet çok değişik ağaçlar diktik. Hamam Koyu’nda başlayarak bölgedeki mevcut su altı ve üzerinin korunması, kıyı şeridinin korunması, kıyılardaki ağaçların korunması, kirlilik ve çöple çaba, su tasarrufu, güç kaynaklarının verimliliği, orman yangınlarıyla çaba vb. etraf hususlarında hem bölge halkını hem de denizcileri bilgilendirmek ismine projeler de başlattık. Deniz faunasının ve mevcut hayvan kuşaklarının korunması, etraftaki orman yangınlarının doğal hayata tesirleri, koylara pak su götürülmesi ve denizdeki çöp sorunu başlıklarında bilinçlendirme faaliyetleri gerçekleştiriyoruz. Göcek Körfezi’ndeki Hamam Koyu için “Mavi bayrak” ve kara için “Yeşil anahtar” programlarına başvurduk.
TABIATLA YAŞAMAYI ÖĞRENDİK
Göcek, size neler öğretti?
M.D: Hamam koyundaki mevcut tesisin o günkü halini hatırlıyorum; bölgedeki yörükler işletiyor, önemli bir yatırım muhtaçlığı var, su şebekesi, güneş gücü üzere birçok eksiklik bulunuyordu lakin burayı milletlerarası bir hale getirme ön kuralı ile yatırım yaptık ve bugünlere geldik.
R.D: Burası bize mesleğimizin dışında farklı bir alanda iş yapmayı, kent dışında tabiatta bir hayatın olabileceğini, arılarla, oklu kirpilerle, keçilerle ve deniz kaplumbağları ile yaşamayı öğretti. Bunlardan kaçmayı değil onlarla birlikte yaşamanın etrafın paklığı ve tabiata verilen kıymetin ölçüsü olduğunu gösterdi.
Hürriyet
