Altı ay sonra birinci yurtdışı seyahatimi iş nedeniyle Belgrad’a yaptım. Uçuşun 1.5 saat üzere kısa bir müddet olması seyahat kararımızı olumlu etkileyen sebeplerden biriydi. Belgrad Nikola Tesla Havalimanı’na indiğimizde birinci dikkatimizi çeken şey havaalanının sakinliği oldu. Bunun hoş tarafı pasaportta sıra beklemeden bagaj almaya geçebilmek… Havaalanında hijyen tedbirlerinin üst seviyede olması içimizi rahatlatsa da taksi sürücüsünün maskeyi çenede taşıması “Demek bir tek bizde olmuyormuş” dedirtti. Neyse ki kentte, pandemi sürecinde uyguladıkları kısıtlamalı sokağa çıkma yasakları nedeniyle öteki pek çok Avrupa ülkesine nazaran bu devri nispeten daha az hasarla geçiren Belgradlılar toplumsallaşmaya kurallara uyarak devam ediyor. Geniş parkları, Sava Irmağı kıyısındaki aralı toplumsallaşma alanları ve doğal öteki Avrupa ülkelerine kıyasla ucuzluğu sebebiyle Belgrad birinci yurtdışı seyahat alternatifi olarak listeye alınmayı hak ediyor. Aklınızda bulunsun…
Ne yapmalı?
Binalarının renginden ötürü ‘beyaz şehir’ olarak isimlendirilen Belgrad’da güne bir Belgradlı üzere başlamak istiyorsanız o vakit yanlışsız Kalemegdan istikametine giderek oradaki kafelerin birinde Türk kahvesi keyfi yapın. 1521’le 1815 ortasındaki Osmanlı hâkimiyetinin mirası olarak Türk kahvesini kendi ismiyle çabucak her yerde bulmak mümkün.
Kahveden sonra Tuna ve Sava ırmaklarının birleştiği noktada Kalemegdan Parkı sonundaki kale kalıntılarına tırmanın. Keltlerden Osmanlı’ya pek çok kültürün izlerini taşıyan bu stratejik noktada tarihi dokuyu derinden hissedebilirsiniz.
Yürüyüş yollarında dantel, bakır ve triko satan satıcılar ve sarmaşıklarla kaplı küçük Meryem Ana Gül Kilisesi (Rose Church of Our Lady) buranın gözbebeği. Kilisedeki avizeler eski mermi kovanları ve kılıçlardan yapılmış.
Tito’nun mozolesinin olduğu Çiçek Evi’ne (House of Flowers) gerçek bir taksiye binin, bu müzede yabancı devlet adamlarından alınan armağanlar sergileniyor. Yakınlarda Topcider Park’a çok da uzak olmayan Royal Compound’a,
nisan-ekim ortasında rehberli cinsler düzenleniyor. Sanat hazineleriyle dolu binaları gezin. Kremlin’den ilham alan Eski Avlu’nun bodrum katı, parlak renkli tavanları ve süslü freskleriyle sizi etkileyecek.
Peynirli burek
Yeni Belgrad’da (Sava’nın batısındaki bölge) Tuna Irmağı üzerindeki bir restoranda güneşin batışını izleyin ve bir yeraltı barında armut yahut erik ‘rakija’ deneyin.
Irmakların birleştiği yerde, sadece tekneyle erişilebilen, korunan bir yırtıcı hayat alanı olan Great War Adası’nda az kuşları görün.
Akşam mahallî bir yemek tecrübesi için Skadarlija’ya gidin. Yemeği öbür bir yerde yeseniz de yemek sonrası yürüyüş için kesinlikle bu sokakta dolaşarak sevinçli çalgıcılara eşlik edin.
Tuhafija
Nerede yemeli?
Sokak yemeği Belgrad’da bir sanattır. Her yerde görebileceğiniz patlamış mısır tezgâhları, ‘burek’ (börek) satıcıları, dondurma tezgâhları ve mevsimlik meyveler, sebzeler ve peynirler sunan bu pazarlarda ağzınızın sulanmaması güç. Kente hafta sonu gittiyseniz farklı bölgelerde kurulan açık pazarlardan birini kesinlikle gezin. Pandemi nedeniyle sokak satıcılarının birçoğunu görmek bu orta imkânsız. Sokaklarda neredeyse her köşe başında ‘burek’ satan bir dükkâna rastlamak mümkün. Çabucak hepsi tıpkı ve çok lezzetli, yeniden de siz kuyruğu en uzun olana gidin. ‘Fine dining’ yani ‘yüksek mutfak’ kavramı kentte şimdi pek yeni. Geçmişi son dört-beş yıla dayanıyor. Halk dışarı çıktığında ekseriyetle sazlı kelamlı ve klasik yemek servis eden yerleri tercih ediyor.
Legat 1903: Kentin en çağdaş ve şık şef restoranı. Şef Bojan Lacmanovic, bir yatırımcıyla birlikte ortak açtığı restoranda İtalyan ve Fransız mutfak tekniklerini bölgenin lokal ve klasik yemekleriyle harmanlıyor. Tabaklar doyurucu, lezzetler mahallî halkı keyifli edecek formda üzerinde çok da oynanmadan sunuluyor.
Salon 1905: Gerek ambiyansı ve sofistike iç mimarisi gerekse yemekleriyle kesinlikle ziyaret edilmesi gereken yerlerden. Mutfağın başındaki şef David Simunic menüyü hazırlarken mahallî halkın tanıdık yemek derdine pek kulak asmamış. Bu da Salon 1905’i başka şık restoranlardan ayırıyor. Tekrar mahallî gereçler kullanılıyor, yemeklerde Fransız ve İtalyan tesiri var.
Hardallı, aromatik otlu bonfile
Loki: Ulusal yemekleri ‘pljeskavica’yı en iyi yapan dükkânlardan biri.
Ambar: Sava Irmağı kıyısına dizilmiş kafe-restoranlar ortasında öne çıkanlardan. Servisi süratli ve ihtimamlı… Menüde çağdaş sunumlarla servis edilen ilgi alımlı lokal yemekler var.
Saran: ‘Zemun’ yani Eski Belgrad’daki en iyi balık restoranı. Farklı soslarla pişirdikleri ırmak balıkları denemeye paha.
Tri Sesira: Skadarlija Sokağı’ndaki en eski restoranlardan biri. Menüsü büsbütün yöresel. Her akşam yemeğinize eşlik eden çalgıcılar gecenizi renklendiriyor.
Gurme kelamlık
Burek: El açması kolböreği
Kajmak: Süt kaymaklarının tuzlanıp bekletilmesiyle hazırlanan süt eseri.
Pljeskavica: Bir çeşit lokal hamburger. Büyük hamburger köftesi, pita ekmeği ve ‘kajmak’la hazırlanıyor.
Tuhafija: Elmanın içinin fındık, ceviz, çırpılmış yumurta beyazı ve vanilyalı şekerle doldurulup, fırınlanıp sonra da şuruplanmasıyla hazırlanan tatlılar.
Cevapi: Balkanlar’da İnegöl köftesi formundaki köftelere verilen isim.
Ajvar: Kapya biber ve patlıcanla yapılan bir çeşit Balkan mezesi.
Hürriyet
