Aslında sonuna kadar gidebilirlerse 7 maçın beşini Wembley’de oynamış olacaklar. Fakat İngiltere’nin son 4’e nasıl geldiğini incelediğinizde Southgate’e hürmet duyuyorsunuz: Hem inandığı doğrularda ısrar var: Turnuvaya gelirken kalede Pickford tercihi, çift ön libero konusunda eleştirilmesine karşın Rice-Phillips’ten hiç vazgeçmemesi, herkes Kane’i dinlendirmesini söylerken muhafazası üzere… Hem de değişebilme mahareti kelam konusu.
ÜÇLÜ SAVUNMAYA DÖNEBiLMEK
Almanya’yı üçlü, Ukrayna’yı dörtlü savunmayla geçiş. Sol bekte devşirme Trippier ile başlayıp gerektiğinde Shaw’a dönüş. Ve Shaw’un son 2 maçta 4 gole katkı yapması. Kümelerde 5 dakika oynattığı Sancho’dan dün aldığı mükemmel randıman. Net bir antrenör başarısı bu. Son 3 maçta 10 gol atan Danimarka’nın da turnuvaya iki hezimetle başladığını anımsıyorsunuz değil mi? Pekala şu anda grubun en kıymetli yıldızları olan Damsgaard ve Dolberg’in birinci maçta mühlet bile almadıklarını, aslında Hjulmand’ın turnuvaya gelirken başındaki 11’in değişik olduğunu hatırlıyor musunuz? Zati turnuvalara 11 değil 26 şahısla gelme sebebi de bu. Bravo Hjulmand, doğrularına tapmadığın, dörtlü savunmadan üçlüye dönebildiğin, bir futbol ulusunun mukadderatıyla oynamadığın, her oyuncuya adil davrandığın için. Takım bedeli Türkiye’nin altında olan Danimarka yarı finale çıktıysa bunun bir numaralı mimarı da Hjulmand’dır muhakkak.
Hürriyet
