Siber zorbalık ve çevrim içi riskler masaya yatırıldı

Baştürk, aktiflikte yaptığı konuşmada, ebeveynlerin çocuklarının uğradığı siber zorbalıkları fark etmelerini ve çocuklarını bu durumlara karşı müdafaaları gerektiğini tabir etti.
Siber zorbalığın, çevrim içi ortamda taşınabilir aygıtların kullanılması ile yapılan zorbalık olduğunu belirten Baştürk, bu zorbalığın çeşitli düşmanlıklar, korkutma, tehdit, şantaj, sindirme, taciz üzere başlıkları içerebileceğini ve tehlikeli boyutlara ulaşabileceğine işaret etti.
Baştürk, ailelerin çok dikkatli olması gerektiğini ve çocuğu tanımanın ve inanç vermenin önem taşıdığını vurgulayarak, “Aileler çocuklarına iyi arkadaşlığın, her şeyi paylaşmak değil, mahremiyete hürmet duymak olduğunu anlatmalılar.” diye konuştu.
“Türkiye’deki çocukların yüzde 20’si siber zorbalık mağduru”
Davranışların oluşmasında, yalnızca şiddet içerikli bir şey izlemek ve görmenin kâfi olmayacağını, çocuğun bunu kendi hayatında bir biçimde deneyimlediyse modelleme ihtimalinin arttığına dikkati çeken Baştürk, şunları kaydetti:
“Türkiye’deki çocukların yüzde 20’si siber zorbalık mağduru. Siber zorbalığın birinci adımlarından biri olan küfür içerikli iletileşme ise yüzde 50’nin üzerinde bir orana sahip. Araştırmada, erkek çocukları daha çok kızgınlıktan zorbalık yaptığını paylaşırken, kız çocukları üzüldükleri için yaptıklarını tabir ediyor. Bu problemlerin çözümünde aile ve çocuğa erken yaşta dijital okuryazarlık yetisinin kazandırılması kıymet taşıyor.
Ailelere düşenin çocuklarının karakterini ezmeden, yok saymadan, uygulanabilir kararlar almak. Anlayarak, dinleyerek, gereksinimleri belirleyerek kararların birlikte alınması gerekiyor. Oyun oynama demek yerine alternatifler sunmalıyız, birlikte rutinler oluşturmalıyız. Asıl hedef, çocuğun vakit planlama hüneri geliştirmesi ve kullandığı vakitlerde da interneti inançlı formda kullanabilmesi. Özellikle içinde bulunduğumuz kaideler, bu sorunları arttırdı. Bu nedenle meskenlere hapsolan çocuklara karşı kısıtlamaların da daha uygulanabilir olması gerekiyor. Tamamen kısıtlanan, fanusta yaşatılan çocuklar, bu tip zorbalıklara daha fazla maruz kalabilir ve öbür çocuklara oranla da daha savunmasız olur.”
Hürriyet